Rize'nin Jandarma Konulu Komposizyonu Türkiye İkincisi Seçildi

Jandarma teşkilatının kuruluşunun 175’inci yıl dönümü etkinlikleri kapsamında Rize’de düzenlenen kompozisyon yarışmasında Rize birincisi seçilen kompozisyon Türkiye genelinde ikinciliği kazandı.

Jandarma Teşkilatı’nın Kuruluşunun 175’inci Yıl Dönümü dolayısıyla Rize İl Jandarma Komutanlığınca Şiir, Kompozisyon ve Resim yarışması düzenlenmişti. Kompozisyon yarışmasında Denizciler İlköğretim Okulu Öğrencisi Aslı Nur Güven’in yazdığı “Tanıyorum Seni” adlı kompozisyon Rize birincisi seçilmişti. İl Jandarma Komutanlığı’nda Rize Valisi Ersin Yazıcı ile İl Jandarma Alay Komutanı Albay İsmet Cansaran’ın katıldığı törende ödülünü alan öğrencinin yazdığı kompozisyon Türkiye genelinde ise ikinci seçildi.

İşte o kompozisyon:

“TANIYORUM SENİ"

Saat gecenin on ikisi. Şimdi seni anlatacağım. Yazmak için özellikle bu saati seçtim. Annem, babam uyumuşken; mahalledeki evlerin hemen hepsinin ışıkları sönmüşken ve ben sıcacık yatağımda uzanmışken… Yüreğimden dökülenlere tercüman olan kalemimin anlatacağı kişiler şimdi ne yapıyor acaba? Jandarmalar?

Benim için, ailem için, sevdiklerim için… Ne yapıyorsun şu an? Sen de bizim gibi uyuyor musun? Yoksa… Biz uyurken yoldaşlık mı ediyorsun vatana? Karanlığı sinende eritip aydınlığı mı gösteriyorsun milletine? Yoksa canına can mı katıyorsun al bayrağın? Biliyorum. Ben biliyorum seni.

Saymakla bitiremeyiz bu cennet vatanın güzelliklerini. Bakmaya doyamayız doğasına, kültürüne, tarihine. Yalnız biz değil, dünyanın dört bir yanından gelen insanlar da. Bunca güzelliğin huzurunu yaşarken bunun arkasındaki şeyi unutuyoruz bazen. Bazen verilen emaneti… korumak için ant içtiğin bu vatan toprakları; Sakarya’dan, Çanakkale’den, Kurtuluş Savaş’ından emanet bize. Fatih’ten, Koca Seyit’ten, Nene Hatun’dan, Sütçü İmam’dan, Mustafa Kemal’den… Şanlı bir tarih, bir bağımsızlık destanı, özgür bir vatan… Şanlı bir ay yıldız… Ve sensin emaneti koruyan.

Vatanım, atalarımın inşa ettiği kale. Bu yıkılmaz kalenin surları sensin. Güvenliksin sen. Sınırda düşmana dur diyen, kaçakçılığı önleyen, kötü niyetli bakışları yok eden. Şehirde asayişsin, köyde köylünün güvencesi. Sen güvensin, vatandaşın yüreğindeki. Sen jandarmasın.

Kanunsun sen, yurdun her yerinde uyulan. Koruyucusun kanunlara, suçlular karşısında. Koruyucusun sen, kanunları dimdik tutan ayakta. Hırsızın, arsızın, düzenbazın, katilin cezası; işini doğru yapan, vatanını seven, milletine faydalı insanların ödülüsün sen. Haksın sen, haklının hakkını savunansın.

Adaletsin sen, zayıfı ezmeye çalışan zalimin karşısında. Hakkımızı çiğnemeye kalkışanlara terazisin. Bazen sıcak bir gülücük, bazen sert bir bakış. Güçlü de zayıf da, ağa da işçi de birdir sende. Kararı sen vermezsin ama verilen kararı uygularsın. Ne bir adım öndedir zengin, ne bir adım geride fakir. Herkes eşittir gözünde, bilirim. Çünkü adilsin sen, adaletsin.

Düzensin sen, huzuru bozmaya çalışanların önünde. Tıkır tıkır işleyen bir saatin en önemli bir parçası… Belki duyulmaz sesin, görünmez resmin; ama ben bilirim, en önemli parçası sensin düzenin.

Kahramansın sen, biz uyurken vatanımı, milletimi, ailemi koruyan. Köylüyü, şehirliyi savunan… Belki bir mezar taşında yazılı ismin, belki tarihe kazılı. Nice analar ağlamış belki arkandan. Nice toprağa özgürlük vermiş bedenin. Hani Mithat KUNTAY’ın “On Beş Yılı Karşılarken” adlı şiirindeki şu satırları var ya;

“Bayramları bayrak yapan üstündeki kandır;

Toprak, eğer uğrunda ölen varsa vatandır!”

İşte sen, toprağı vatan yapansın. Gece gündüz demeden koruyup kolladığın bu vatanın bir evladı olarak biliyorum seni. Ben tanıyorum seni. Saat gecenin biri. Belki yoruldu kalem tutan parmaklarım ama yorulmadı seni anlatan dilim. Sana şükran duyan yüreğim yorulmadı. Değerini biliyorum. Çünkü ben tanıyorum seni. “