Rize Bir Sevdalısını Uğurladı
Şiirler insanları hüzünlü bir yolculuğa çıkarır. Şiirler sayesinde dostluklar kurulur, hayat renk kazanır. Şiirlerini büyük bir zevkle dinlediğimiz Rizeli Şair Hayri Karali de benim için öyledir. Taşcıoğlu Camii’nin yakınında bulunan dükkânında oturur, saatlerce zevkle şiirlerini dinlerdim.
25 Aralık 2010 Cumartesi günü öğlen namazında Rize Sahil Caminde kılınan cenaze namazının ardından Güneysu´daki aile kabristanlığına defnedildi. O geride hoş bir seda bıraktı.
Mart 1957 tarihinde kaleme aldığı bir şiirinde bakın ölümü nasıl anlatıyor:
Ey yolcu rastlarsan mezar taşıma Bir anlık mola ver, diz çok başıma Unutma, vaktiyle oda insandı Kimsesiz kalmıştır dağlar başına Üzerimde açar solgun çiçekler İsimsiz taşımı bülbüller bekler Yorgunsan oturup dinlen bir zaman Suskun bülbüllerin hep ötecekler
Evet. O şiirleriyle, anlattıklarıyla, hatıralarıyla hep yaşayacak. Şiirlerini “Dünler Ötesi” isimli kitapta bir araya getirmiş, kitap Çınar Eğitim Kültür ve Yardımlaşma Derneği tarafından yayınlanmıştı.
Yıllarca Rize’de amatör sporun gelişmesi için mücadele vermiş ne var ki takvimden yapraklar beklenenden daha hızlı düştüğü için çaresiz kalemle dostluğu tercih etmişti.
Hayri Karali’nin şiirle tanışması çok eskilere dayanıyor. İlk şiirini 1961 yılında kaleme almış.
“ Ellerden bir medet beklemeseydim Belki bir efendi belki bir beydim Her yüze gülene dost demeseydim Her sahte gülüşe böyle kanmazdım.
Hayri Karali’nin bu ilk şiirinde hüzün ve nasihat hakim. Karali’nin yazdığı şiirleri okurken adeta yıllar evveline gidiyor,kendinizi hüzün denizinde yüzen bir sandalda hissediyorsunuz
Şiirlerde bazen mutluluğu bazen karamsarlığı yaşarsınız. Karali’nin “Karamsar” isimli şiirinde ümitsizlik ağırlığını koymuş.
Bağ yok ki açılsın gül Goncasız ötmez bülbül Canansız can gerekmez Cansız bir hiçtir gönül
Hayri Karali’nin şiirlerini okudukça doyamıyorsunuz. Her biri bir anlam taşıyan yaşam üzerine yazılmış, sevgi, mutluluk bazen ayrılık ve hüzün dolu sözler yer alıyor
Karalinin şiirleri arasında beni en çok etkileyen evrenden ayrılığın bilinmezliğini vurgulayan “ kim bilir” isimli şiiri
Dünya bir kayalık gibi biçimsiz Her bastığın yerden bir taş sallanır Bizde bu yollardan göçer gideriz Ardımızdan nöbetteki yollanır Kim bilir? Kendinden geçeceğini Kim bilir? Takvimde kaç yaprak kaldı Kim bilir? Dünyayı insan yığını Kim bilir? bu ağaç nice kök saldı ( 1967 Rize) Hayri Karali Kimdir
