Nergis KURU

Nergis KURU

Ben ve BİR İLK !

Ben ve BİR İLK !

Hayalleriniz başkalarının acılarına tosladığı anda durmasını bilebilmelisiniz. Çok isteseniz de, çok dileseniz de; kurulmuş bir hayali gerçekleşmesi meçhul bir vakte erteleyebilmelisiniz. 

Ben de öyle yaptım.

Oysaki hiç olmadığım kadar heyecanlı, daha önce hiç yaşamadığım bir duyguyu yaşar gibi telaşlıydım o gün. Kalbim gayet normal bir günde, anormal derecede hızlı çarpıyordu. 

O konuda hiç konuşmamıştım, o mevzuyu daha önce hiç kimseden dinlememiştim çünkü. Keşfedilmemiş, ayak basılmamış bir karaya yelken açıyor gibiydim adeta. Yılardır beklettiğim, biriktirdiğim duygu ve deneyimlerimi hayata geçirecek olmanın dayanılmaz cazibesine kaptırmıştım kendimi oraya giderken. 

O gün, acıyla bilenmiş bir yüreğin kıyılarında dolaşıp, orada hayalime açılan bir kapı arayacaktım. Belki ani bir yıkımının gasp ettiği mutluluğu, yeniden o yüreğe iade edecektim o gün..

Ama olmadı.. 

Cümlelerimi tesirsiz, sesimi cılız, ellerimi titrek yapan neydi hala anlamadım. Oturduğum koltuk diken, dokunduğum her şey buzdu. Olan biteni anlamak için sorduğum her soru, karşımdakinin unutmak isteme direncine çarpıp duruyordu. Öyle bir an geldi ki artık, sözcükler dilimden istemsiz kayıp gidiyordu. 

Sonradan düşündüm ki, ne büyük gaflar, ne acemice hareketler yapmışım. Ben ki, en çetrefilli durumlarda bile manevra kabiliyeti yüksek, konuyu kendi inisiyatifime göre dağıtıp tekrar toparlama konusunda mahirdim. 

En ağrıyan noktalarına basmadan, bir kalbin en ücra köşesine girebilirdim. Taa dibe saklanılmış o büyük sırra erebilirdim. 

Olmadı olamadı..

Bu kez beceremedim. 

Çünkü o kalbin her hücresi hasarlı, her köşesi yaralıydı. Yaşadığı hüznü perdelemeye çalışsa da sözleri, çaresizliğinin sessiz itirafı gibiydi gözleri. En ürkütücü olanı ise o kanatılmış kalpten yüzlercesi daha vardı. Yüzlerce sinede kalp yerine, yaralı bir kuş yatıyordu. 

Anlayacağınız benim ki tamı tamına cahil cesaretiymiş. 

Şimdi pişmanlıkla karışık bir kaygıyla kala kaldım.. Cesaretimi toplayıp, dizlerime fer depolayıp bir daha o kapıyı çalabileceğimden hiç emin değilim. 

Anladım ki acılı bir kalbe, bir süre dokunulmazmış.

Önceki ve Sonraki Yazılar
YAZIYA YORUM KAT
OKUYUCULARIMIZIN DİKKATİNE !... Suç teşkil edecek, yasadışı, tehditkar, rahatsız edici, hakaret ve küfür içeren, aşağılayıcı, küçük düşürücü, kaba, pornografik, ahlaka aykırı, kişilik haklarına zarar verici ya da benzeri niteliklerde içeriklerden doğan her türlü mali, hukuki, cezai, idari sorumluluk içeriği gönderen Üye/Üyeler’e aittir.
2 Yorum
Nergis KURU Arşivi