Türk gene eski Türk’tür, değişmez hiç bir zaman, 

Çünkü kanlarımızda, coşuyor milli iman.

Tarihini aç da bak, soyun-sopun kahraman, 

Savaşta ve barışta, düşmana vermez aman.

Tarihini unutma, üzülecek şu gönlüm;

Ceddinin dudağında, ”ya istiklal-ya ölüm!”…

Rehber olmasın bize, yabancı hiç bir ilke;

Çünkü dünyada yoktur, Türkiye’m gibi ülke…

Bürünme genç kardeşim, asla yabancı kürk”e…

Özentiye kapılman, yakışır mı hiç Türk”e!...

Yakışanı ara-bul, mutlu olsun şu gönlüm;

Parolandır unutma, ”ya istiklal-ya ölüm!”…

Avrupa’nın ardından, kulak verin Asya’ya; 

Türkün tek dostu Türk’tür, kalpten haykır dünyaya

Milli olan kimliği taşımazsan yakaya, 

Can verirsin korkarım, üç ayaklı sehpaya!...

Sehpada sallanmana, dayanamaz şu gönlüm, 

“Türk, öğün, çalış-güven”- “ya istiklal-ya ölüm”..

Akılcı, bilimciydin, eğitimden yanaydın;

Vatan savunmasında, devamlı ön saftaydın.

Bir adımın Avrupa, diğeri Asya’daydın;

Uzay fetholunurken, sende mi uykudaydın?

Tez uyan, uyumana razı olmaz şu gönlüm;

Özüne dön ve haykır; ”ya istiklal-ya ölüm!”

Atatürk”ün oğlusun, yavuz-fatih ecdadın;

Dürüstlükle duyuldu, yine dünyada adın.

Gerçekleşiyor dur-bak, şu asırda muradın;

Allah’tan başka korkma, güçlü çıksın feryadın.

Bu sesi arıyorum, bulacaktır şu gönlüm;

‘Bir Türk dünya’ya bedel’, ”Ya istiklal-Ya ölüm!’

Askerim, emniyetim, dimdik ayakta durur;

O’nu gören şer güçler, köpek gibi kudurur…

Gücümüzü bilmeyen, kendisini vurdurur;

Dünya sel olup gelse, ordum o’nu durdurur.

Polisim ve askerim, benim çiçeğim,gülüm;

Şehitler hiç ölür mü? ”Ya istiklal-Ya ölüm!”.

Bir zaman ırmaklarım, kan aktı,şimdi berrak;

Kan ile yoğrulmuştur, Anadolu’mda toprak.

Ey gafil şaşkın insan, şu yurduma iyi bak;

Şehitlerin yurdunu, her zaman koruyor HAK!..

Hak yolda yürüyene, eşlik eder bülbülüm;

LA İLAHE İLLELLAH,”.Ya istiklal-Ya ölüm!’ 

Hak-hakikat yolunda kükreyip coşup taştın;

Vatan, bayrak aşkıyla millet için savaştın…

Bütün dünya bir oldu, yine üstünden aştın, 

Bugünkü istiklale, bu imanla ulaştın.

Bu inancın gencini, arayıp buldu gönlüm;

Bu genç Türk genci sensin, ”ya istiklal-ya ölüm!”..

Bütün dünya Türklüğü, o günleri arıyor;

Damarlarımda her gün asil kanım kaynıyor.

Türk’ü durdurmak için cihan tedbir alıyor, 

Güneş ufuktan doğdu, gençliğim şahlanıyor…

Şahlan ki mazlumlara ilaç olsun şu gönlüm, 

Parolanı namus bil, ”Ya istiklal-Ya ölüm!”…

Birlikte kuvvet vardır, kuvvetin temeli Hak;

Bu kardeşlik ruhuyla, dostum yaşarsın mutlak;

Silâhı elinden at, bu ruhla kalplere ak;

Karnın aç-kıçta don yok, lütfen şu dünya’ya bak!..

Türk’ün eli öpülür, a benim iki gözüm;

Tarih kanla yazılır, ^Ya İstiklâl-ya ölüm!..”

Türk- kürt- laz- çerkez birdir, hepsinin aslı Türk’tür,

İtirazı olanın, beyni bitmiş kütüktür!...

Türk bunlarla uğraşmaz, asaleti büyüktür;

Herkesi birleştiren, öncümüz ATATÜRK’tür.

Süper devlet olalım, birazcık dinle gülüm;

Türk’ün sloganıdır, “Ya istiklâl-Ya ölüm!”…

Ahmet, Ayşe, Fatmalar; Sinanlar aslan gibi

Türk gençliği ezeli, ebedi zaman gibi…

Anadolu kutsaldır, yürekte iman gibi, 

Seksen milyon Türk bugün, şanlı ecdadı gibi…

Bu ecdada bu torun, lâyıktır deli gönlüm;

Yeter be haykıralım, ”Ya istiklal-ya ölüm!”

Not: Bu şiiri 30Ağustos Zafer Bayramı dolayısıyla kahraman Mehmetçiğimize, asil Türk gençliğine  ve yüreği vatan-millet-bayrak aşkıyla yanan harikülâde

nesli yetiştiren Anadolumun tertemiz asil insanlarına armağan ediyorum.